در پاسخ به این سئوال باید گفت که حضرت امام در سخنرانی بهشت زهرا هیچ گونه اشاره ای به موضوع سئوال نداشته اند، اما در مواردی در کنار طرح موضوعات دیگر، آن را مطرح ساخته اند که اهم آن چنین است:
1- روز نهم اسفند 1357 و تاکید بر تامین آب و برق مجانی برای طبقات کم بضاعت و در جهت رفع محرومیت های حاصل از رفتارهای تبعیض آمیز رژیم پهلوی (صحیفه امام، ج 6، ص262)
2- روز دهم اسفند 1357 و در اجتماع مردم قم و اصرار بر فراهم آوردن رفاه و به ویژه تهیه مسکن برای مستضعفین و بینوایان و آب و برق و اتوبوس مجانی برای آنان با توجه و تاکید بر نیاز اصلی یعنی رشد معنوی و ارتقاء کمالات معنوی در آنها (همان، ص273)
3- روز بعد (یازدهم اسفند) و تکرار همین موضوع که: «هر چه زودتر باید مشکل مسکن برای بی خانمان ها و فقرای ایران حل گردد و برای هر خانواده مسکن مورد نیازشان تامین شود، آب و برق برای فقرا و بی بضاعت ها باید مجانی گردد.» (همان، ص297)
4- در 21 فروردین 1358 (9 روز بعد از اعلام نظام جمهوری اسلامی ایران) و تاکید بر حق افراد برای داشتن مسکن و خانه و لزوم تهیه خانه های ارزان قیمت برای محرومان (بدون دریافت قیمت زمین) و موظف ساختن دولت در تامین آب و برق و راه اسفالت و وسیله ایاب و ذهاب و مدرسه و درمانگاه و دیگر نیازمندی های عمومی (همان، ص518 و 519)
در کنار این موضوعات، اقدامات عملی و نهاد سازی در جهت تحقق این اهداف نظیر: صدور حکم مصادره اموال دودمان پهلوی به نفع مستمندان و کارگران و کارمندان ضعیف و ایجاد مسکن و کارآفرینی و سایر رفاهیات برای آنها که خود سنگ بنای بنیاد مستضعفان بود، ایجاد بنیاد مسکن با افتتاح حساب 100 توسط حضرت امام(س) به منظور خانه سازی برای محرومان، تشکیل کمیته امداد، تاسیس جهاد سازندگی با حجم عظیم خدمات رسانی به محروم ترین و مستضعف ترین اقشار جامعه که همگی در سال اول تشکیل نظام جمهوری اسلامی صورت تحقق به خود گرفت و پس از آن حساب مخصوص شهید رجایی و اقدامات دیگر از این قبیل همگی بیانگر اهمیت تامین حقوق اقشار کم در آمد جامعه در دیدگاه امام خمینی(س) است که آنها را ولی نعمت خود می دانست و خدمت به آنها را خدمت به خداوند به حساب می آورد. البته باید اذعان داشت که زنجیره توطئه های دشمنان که از فردای پیروزی انقلاب به صورت های گوناگون از جمله جنگ تحمیلی رخ نمود، در تحقق این اهداف وقفه ایجاد کرد و این یک امر طبیعی و پذیرفتنی است و در آخر نتیجه این که:
1- این موضوع در سخنرانی بهشت زهرا و در 12 بهمن 57 طرح نشده است.
2- جنبه عمومی برای مساله در کار نبوده و فقط اقشار خاصی مطرح شده است.
3- نهادهای شکل گرفته در این راستا بیانگر اهمیت مساله در دیدگاه امام و از اهداف جمهوری اسلامی بوده و خلف وعده ای صورت نپذیرفته است.
4- این موضوع در کنار نیازهای اساسی تری نظیر مسکن، بهداشت، راه و... مطرح شده و ویژگی خاصی بیش از مسکن و بهداشت و... نداشته است.

. انتهای پیام /*